Sync some more files with EN

php · May 23, 2024 · 8b7ce06 · 8b7ce06
1 parent ed360c0
commit 8b7ce06
Show file tree

Hide file tree

Showing 14 changed files with 103 additions and 167 deletions.
diff --git a/features/connection-handling.xml b/features/connection-handling.xml
@@ -1,5 +1,5 @@
 <?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
-<!-- EN-Revision: c7590bf936b04f04380e23096f20d1a32600b7ae Maintainer: joeaccord Status: ready -->
+<!-- EN-Revision: dc0f955be2a10b707ae06f7da69f52fab24df3d1 Maintainer: joeaccord Status: ready -->
 <!-- $Revision$ -->
 <!-- CREDITS: slawek, sobak -->
  <chapter xml:id="features.connection-handling" xmlns="http://docbook.org/ns/docbook">
@@ -19,16 +19,16 @@
   <simpara>
    Kiedy skrypt PHP się wykonuje, aktywny jest stan NORMAL.
    Jeśli klient się rozłączy, stan przechodzi w ABORTED.
-   Zwykle ma to miejsce gdy użytkownik naciśnie przycisk STOP w
+   Zwykle ma to miejsce, gdy użytkownik naciśnie przycisk STOP w
    przeglądarce. Jeśli przekroczony zostanie narzucony limit czasu
    (patrz <function>set_time_limit</function>), stan zmienia się
    na TIMEOUT.
   </simpara>
 
   <simpara>
    Możesz zdecydować czy po rozłączeniu klienta praca skryptu ma zostać
-   przerwana. Czasem przydatne jest by skrypty działały do końca, nawet
-   gdy braknie przeglądarki do której można wysyłać dane. Domyślnie,
+   przerwana. Czasem przydatne jest, by skrypty działały do końca, nawet
+   gdy braknie przeglądarki, do której można wysyłać dane. Domyślnie,
    po rozłączeniu się klienta, działanie skryptu jest przerywane. To
    zachowanie można zmienić dzięki opcji ignore_user_abort w &php.ini;, jak
    również dyrektywie Apache &httpd.conf; <literal>php_value ignore_user_abort</literal> 
@@ -39,7 +39,7 @@
    wciśnie przycisk STOP i przy kolejnej próbie wysłania wyniku PHP
    wykryje przerwanie połączenia, zostanie wykonana funkcja zamykająca.
    Będzie ona również wywoływana przy normalnym zakończeniu pracy skryptu,
-   zatem, by wykonać inne czynności gdy klient się rozłączy, można
+   zatem, by wykonać inne czynności, gdy klient się rozłączy, można
    użyć funkcji <function>connection_aborted</function>. Zwraca ona
    &true; jeśli połączenie zostało przerwane.
   </simpara>

diff --git a/features/persistent-connections.xml b/features/persistent-connections.xml
@@ -1,5 +1,5 @@
 <?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
-<!-- EN-Revision: 96c9d88bad9a7d7d44bfb7f26c226df7ee9ddf26 Maintainer: joeaccord Status: ready -->
+<!-- EN-Revision: 0799f7789c50a11b746ad713cc8787e4b04dd926 Maintainer: joeaccord Status: ready -->
 <!-- $Revision$ -->
 <!-- CREDITS: slawek -->
  <chapter xml:id="features.persistent-connections" xmlns="http://docbook.org/ns/docbook">
@@ -17,7 +17,7 @@
    Ludzie niezbyt dobrze znający zasady działania serwerów mogą czasem
    brać stałe połączenia za coś, czym te nie są. Stałe połączenia
    <emphasis>nie</emphasis> stwarzają możliwości otwarcia połączenia dla
-   konkretnego użytkonika, <emphasis>nie</emphasis> pozwalają na skuteczne
+   konkretnego użytkownika, <emphasis>nie</emphasis> pozwalają na skuteczne
    stworzenie systemu transakcji, i nie robią wielu innych rzeczy.
    Powiedzmy to jasno, stałe połączenia nie oferują <emphasis>nic</emphasis>
    ponad to, co robią 'zwykłe' połączenia.
@@ -26,8 +26,8 @@
    Dlaczego?
   </simpara> 
   <simpara>
-   Jest to związane z zasadą działania serwerów. Są trzy sposoby na
-   które serwer może wykorzystac PHP do generowania stron.
+   Jest to związane z zasadą działania serwerów. Są trzy sposoby, na
+   które serwer może wykorzystać PHP do generowania stron.
   </simpara>
   <simpara>
    Pierwsza metoda to wykorzystanie PHP jako "wrappera" CGI. Przy wywołaniu
@@ -51,7 +51,7 @@
   </simpara>
   <simpara>
    Ostatnia metoda to wykorzystanie PHP jako wtyczki (plug-in) do
-   serwera wielowątkowego. Obecnie PHP4 zawiera obsługę mechanizmów
+   serwera wielowątkowego. Obecnie PHP zawiera obsługę mechanizmów
    ISAPI, WSAPI i NSAPI (w Windows), które umożliwiają uruchomienie PHP
    jako wtyczki do wielowątkowych serwerów takich jak Netscape FastTrack
    (iPlanet), Microsoft Internet Information Server (IIS) i O'Reilly WebSite
@@ -63,15 +63,15 @@
    mogą być przydatne?
   </simpara>
   <simpara>
-   Odpowiedź jest niezwykle prosta -- wydajność. Stałe połączenia
+   Odpowiedź jest niezwykle prosta - wydajność. Stałe połączenia
    sprawdzają się w przypadku, gdy koszt nawiązania połączenia z SQL
-   serwerem jest wysoki. To czy koszt jest duży czy nie zależy od wielu
-   czynników. Na przykład od typu bazy danych, od tego czy znajduje się
+   serwerem jest wysoki. To czy koszt jest duży, czy nie zależy od wielu
+   czynników. Na przykład od typu bazy danych, od tego, czy znajduje się
    ona na tym samym serwerze, od obciążenia maszyny, która obsługuje serwer
-   SQL, itd. Jeśli zatem koszt połączenia jest wysoki, stałe połączenia
+   SQL itd. Jeśli zatem koszt połączenia jest wysoki, stałe połączenia
    znacznie pomagają. Sprawiają, że proces potomny łączy się z serwerem SQL
    tylko raz podczas swojego życia, zamiast otwierać połączenie za każdym
-   razem gdy zażąda tego skrypt. Oznacza to, że każdy proces potomny, który
+   razem, gdy zażąda tego skrypt. Oznacza to, że każdy proces potomny, który
    nawiązał stałe połączenie, będzie posiadał własne połączenie z serwerem
    bazy danych. Dla przykładu, jeżeli 20 procesów potomnych uruchomi skrypt,
    który ustanowi stałe połączenie z serwerem SQL, będziesz mieć 20 różnych
@@ -90,7 +90,7 @@
   </simpara>
   <warning>
    <simpara>
-    Istnieje kilka zagrożeń, które należy brać pod uwagę decydując się na
+    Istnieje kilka zagrożeń, które należy brać pod uwagę, decydując się na
     używanie stałych połączeń. Jednym z nich jest sytuacja, w której skrypt
     blokujący tabelę, z jakiegokolwiek powodu nie może zdjąć blokady. Wtedy
     kolejne skrypty korzystające z tego samego połączenia będą zablokowane i
@@ -112,14 +112,9 @@
    jego wydajność!
   </simpara>
   <para>
-   Zobacz także <function>fbsql_pconnect</function>,
-   <function>ibase_pconnect</function>, <function>ifx_pconnect</function>,
-   <function>ingres_pconnect</function>,
-   <function>msql_pconnect</function>, <function>mssql_pconnect</function>,
-   <function>mysql_pconnect</function>, <function>ociplogon</function>,
+   Zobacz także <function>ibase_pconnect</function>, <function>ociplogon</function>,
    <function>odbc_pconnect</function>, <function>oci_pconnect</function>,
-   <function>pfsockopen</function>, <function>pg_pconnect</function> i
-   <function>sybase_pconnect</function>.
+   <function>pfsockopen</function> i <function>pg_pconnect</function>.
   </para>
  </chapter>
 

diff --git a/language/control-structures/elseif.xml b/language/control-structures/elseif.xml
@@ -1,9 +1,9 @@
 <?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
-<!-- EN-Revision: f258d65696d5d31fe7eda026031eb3517f102485 Maintainer: sobak Status: ready -->
+<!-- EN-Revision: bbaf4fea6946bf6d0b67573d5f2f96c5a2c5d678 Maintainer: sobak Status: ready -->
 <!-- $Revision$ -->
 
 <sect1 xml:id="control-structures.elseif" xmlns="http://docbook.org/ns/docbook" xmlns:xlink="http://www.w3.org/1999/xlink">
- <title><literal>elseif</literal>/<literal>else if</literal></title>
+ <title>elseif/else if</title>
  <?phpdoc print-version-for="elseif"?>
  <para>
   <literal>elseif</literal>, jak sama nazwa wskazuje, jest kombinacją
@@ -13,7 +13,7 @@
   <literal>if</literal> przyjmuje wartość
   &false;. Jednakże, w odróżnieniu od
   <literal>else</literal>, to alternatywne wyrażenie zostanie
-  wykonane tylko jeżeli wyrażenie warunkowe <literal>elseif</literal>
+  wykonane tylko, jeżeli wyrażenie warunkowe <literal>elseif</literal>
   otrzyma wartość &true;. Przykładowo, poniższy kod
   wyświetli <computeroutput>a jest większe niż
   b</computeroutput>, <computeroutput>a jest równe b</computeroutput>
@@ -39,11 +39,10 @@ if ($a > $b) {
   <literal>if</literal>. Zostanie wykonane pierwsze wyrażenie
   <literal>elseif</literal> (jeżeli jakiekolwiek w ogóle), które przyjmuje
   wartość &true;. W PHP możesz także użyć zapisu
-  'else if' (dwa słowa) i zachowanie będzie identyczne
-  jak przy 'elseif' (jednym słowie). Znaczenie syntaktyczne
-  obu z nich, różni się (jeżeli znasz C, to tutaj występuje to samo
-  zachowanie), ale istotne jest to, że oba w rezultacie zachowają się
-  tak samo.
+  <literal>else if</literal> (dwa słowa) i zachowanie będzie identyczne,
+  jak przy <literal>elseif</literal> (jednym słowie). Znaczenie składniowe
+  obu z nich delikatnie się różni (zachowanie jak w C), ale istotne
+  jest to, że oba w rezultacie zachowają się tak samo.
  </simpara>
  <simpara>
   Wyrażenie <literal>elseif</literal> jest wykonywane tylko jeżeli
@@ -58,9 +57,10 @@ if ($a > $b) {
    Zauważ, że <literal>elseif</literal> i <literal>else if</literal>
    zostaną uznane za jednakowe, jeżeli zostaną użyte nawiasy klamrowe,
    jak w powyższym przykładzie. Jeśli użyjesz dwukropka do zdefiniowana
-   warunków <literal>if</literal>/<literal>elseif</literal>, nie możesz
-   rozdzielać <literal>else if</literal> na dwa słowa albo PHP napotka
-   błąd parsowania.
+   warunków <literal>if</literal>/<literal>elseif</literal>, to
+   <literal>elseif</literal> musi być użyte jako jedno słowo, PHP
+   zgłosi błąd parsowania, jeśli <literal>else if</literal>
+   będzie rozbite na dwa słowa.
   </simpara>
  </note>
  <para>

diff --git a/language/predefined/arrayaccess.xml b/language/predefined/arrayaccess.xml
@@ -1,5 +1,5 @@
 <?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
-<!-- EN-Revision: dac44789165076f0681f0f3403a80c57a4c99b4c Maintainer: sobak Status: ready -->
+<!-- EN-Revision: f94d903985119d3ac00f4528551df947f57b667f Maintainer: sobak Status: ready -->
 <!-- $Revision$ -->
 
 <phpdoc:classref xml:id="class.arrayaccess" xmlns:phpdoc="http://php.net/ns/phpdoc" xmlns="http://docbook.org/ns/docbook" xmlns:xlink="http://www.w3.org/1999/xlink" xmlns:xi="http://www.w3.org/2001/XInclude">
@@ -21,64 +21,57 @@
   <section xml:id="arrayaccess.synopsis">
    &reftitle.interfacesynopsis;
 
-<!-- {{{ Synopsis -->
-   <classsynopsis>
-    <ooclass><classname>ArrayAccess</classname></ooclass>
+   <!-- {{{ Synopsis -->
+   <classsynopsis class="interface">
+    <oointerface>
+     <interfacename>ArrayAccess</interfacename>
+    </oointerface>
 
-<!-- {{{ Class synopsis -->
-    <classsynopsisinfo>
-     <ooclass>
-      <classname>ArrayAccess</classname>
-     </ooclass>
-    </classsynopsisinfo>
-<!-- }}} -->
-
     <classsynopsisinfo role="comment">&Methods;</classsynopsisinfo>
-    <xi:include xpointer="xmlns(db=http://docbook.org/ns/docbook) xpointer(id('class.arrayaccess')/db:refentry/db:refsect1[@role='description']/descendant::db:methodsynopsis[1])" />
+    <xi:include xpointer="xmlns(db=http://docbook.org/ns/docbook) xpointer(id('class.arrayaccess')/db:refentry/db:refsect1[@role='description']/descendant::db:methodsynopsis[@role='ArrayAccess'])">
+     <xi:fallback/>
+    </xi:include>
    </classsynopsis>
-<!-- }}} -->
+   <!-- }}} -->
 
   </section>
 
   <section xml:id="arrayaccess.examples">
+   &reftitle.examples;
    <example xml:id="arrayaccess.example.basic"><!-- {{{ -->
     <title>Podstawowe użycie</title>
     <programlisting role="php">
 <![CDATA[
 <?php
-class obj implements ArrayAccess {
-    private $container = array();
-
-    public function __construct() {
-        $this->container = array(
-            "raz"   => 1,
-            "dwa"   => 2,
-            "trzy" => 3,
-        );
-    }
-
-    public function offsetSet($offset, $value) {
+class Obj implements ArrayAccess {
+    public $container = [
+        "raz"   => 1,
+        "dwa"   => 2,
+        "trzy" => 3,
+    ];
+
+    public function offsetSet($offset, $value): void {
         if (is_null($offset)) {
             $this->container[] = $value;
         } else {
             $this->container[$offset] = $value;
         }
     }
 
-    public function offsetExists($offset) {
+    public function offsetExists($offset): bool {
         return isset($this->container[$offset]);
     }
 
-    public function offsetUnset($offset) {
+    public function offsetUnset($offset): void {
         unset($this->container[$offset]);
     }
 
-    public function offsetGet($offset) {
+    public function offsetGet($offset): mixed {
         return isset($this->container[$offset]) ? $this->container[$offset] : null;
     }
 }
 
-$obj = new obj;
+$obj = new Obj;
 
 var_dump(isset($obj["dwa"]));
 var_dump($obj["dwa"]);
@@ -126,7 +119,6 @@ obj Object
  &language.predefined.arrayaccess.offsetunset;
 
 </phpdoc:classref>
-
 <!-- Keep this comment at the end of the file
 Local variables:
 mode: sgml

diff --git a/reference/classobj/functions/get-object-vars.xml b/reference/classobj/functions/get-object-vars.xml
@@ -1,5 +1,5 @@
 <?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
-<!-- EN-Revision: 2a6fc6a1d5427420d104b23e259ed79c8b08e0f1 Maintainer: sobak Status: ready -->
+<!-- EN-Revision: c9bc21cb7302db778f3c519cbe6a9c8286dc08b8 Maintainer: sobak Status: ready -->
 <!-- $Revision$ -->
 <refentry xml:id="function.get-object-vars" xmlns="http://docbook.org/ns/docbook">
  <refnamediv>
@@ -36,32 +36,7 @@
   &reftitle.returnvalues;
   <para>
    Zwraca tablicę asocjacyjną zdefiniowanych właściwości niestatycznych, 
-   które posiada dany <parameter>obiekt</parameter> w danym zasięgu. Jeżeli właściwość
-   nie ma przypisanej wartości, zostanie zwrócona z &null; jako wartością.
-  </para>
- </refsect1>
- <refsect1 role="changelog">
-  &reftitle.changelog;
-  <para>
-   <informaltable>
-    <tgroup cols="2">
-     <thead>
-      <row>
-       <entry>&Version;</entry>
-       <entry>&Description;</entry>
-      </row>
-     </thead>
-     <tbody>
-      <row>
-       <entry>5.3.0</entry>
-       <entry>
-        Funkcja zwraca &null; jeżeli
-        <parameter>obiekt</parameter> nie jest obiektem. Poprzednio zwracane było &false;.
-       </entry>
-      </row>
-     </tbody>
-    </tgroup>
-   </informaltable>
+   które posiada dany <parameter>obiekt</parameter> w danym zasięgu.
   </para>
  </refsect1>
  <refsect1 role="examples">
@@ -116,6 +91,11 @@ array(4) {
     </screen>
    </example>
   </para>
+  <note>
+   <para>
+    Niezainicjalizowane wartości są traktowane jako niedostepne i w związku z tym nie są zawarte w zwracanej tablicy.
+   </para>
+  </note>
  </refsect1>
  <refsect1 role="seealso">
   &reftitle.seealso;